Kurtarıcı

İlk gördüğümde kalabalığın içinde gözleriyle kurtar beni demişti bana... Boyunu bükük kalbi kırıktı tanıdığımda onu... Kurtara bileceksen kurtar beni diyordu bir daha hiç bir zaman sevemeyeceğine inan ucubelerin arasından... Sen dedi "sen kurtarıcaksın beni çünkü sen nasıl olduğunu biliyorsun... uzun süren bir açlık gibi biliyorsun"...
Ellerini uzattı bana o güzel ellerini kurtar beni dedi tekrar. Ellerini yakaldım bütün gücümle canı yandı kendime çektim gene canı yandı ama yüzü gülüyordu kurtuluyordu çünkü. Bana doğru bütün hızıyla gelip göğsüme çarptı düşmesin diye tutum onu oda beni sımsıkı sıcaklığını hissettim kalbini hissettim korktuğum gibi gidişini hissettim kolarımın arasındayken yok oluşunu hissettim gidişini ve bitişini... Ruhsuzca yere baktım boş kollarımla bir adım attım ikinci geldi sonra üçüncüsü bilmeden düşünmeden....