Uzun zamandır kafamdakileri kağıtlara döküyorum yazdıklarımın hepsi manasız ve anlamsız şeyler aklıma ne gelirse yazıyorum mantık aramadan bir şeylere benzetmeye çalışmadan. Bir iki sayfa dolduruyorum bu şekilde... Sonra yırtıp çöpe gönderiyorum yazdıklarımı çünkü gün ışığı görmemesi gereken şeyler yazıyorum oralara başka birisi okuduğunda çoktan ölümüş bir insanın yazdıklarını okduğunu sanıcak kadar kötü ve karamsar.
Belkide karamsar olmak için uğraşıyorum kim bilir... Uzun zamandır yazmıyorum buralara belki hatırlattığı şeyler hoş değil kim bilir. Ne olursa olsun duygularımı dizginleyemediğimde burda buluyorum kendimi... Aynı kağıtlara yaptığım gibi aklımı buraya boşaltıyorum...
Yorulmaya başladım artık insanlara bir şeyleri ima etmekten yada ima ederek anlatmaya çalışmaktan dobra dobra söylemek istiyorum insanların yüzüne hatalarını.
Onlar fark etmesede ben bitiriyorum bazı şeyleri.... Onlar farkına vardığında ben çok yol kat etmiş olmak istiyorum dönmemek için geriye.
Zorluyorum kendimi geriye dönüp yüzlerine bağırmamak için ne kadar lanet bencil ve çıkarcı olduklarını.
Sevmiyorum ben...
