Sunday, June 21, 2009

Uyku

Sırtım uzanmış soğuk kirli zemine etrafımda hayatın gürültüleri. Sevmesemde seni bana lazımsın şu anda. Gecenin bir yarası esir almış beni sen ve sana sahip olduğumun hayali... Ben bir adım attıkça sana sen kaçıyorsun seni yakalamak içün tüm gece savaşa bilirim. Hep kaçarsın sen ama ozaman bunuda bilirim. Biliyorum biticek bu kovalama güneş doğarken ben bırakcağım senin için savaşmayı işte o zaman sen bana geliceksin uyku sarıcaksın dört bir yanımı seni artık istemediğim halde.

Kalbim...

Sahipsiz bir ev gibi kapısı penceresi kırık... Kimi zaman üşümüş misafirleri olur konuk olurlar sorgusuz sualsiz ısınırlar güçlerini toplarlar ve içine eder giderler.
 

Darkness Of My Mind © 2008. Chaotic Soul :: Converted by Randomness