Sunday, May 27, 2007

Sevmişmiydi

Zorakimiydi duygularım sana hiç bir zaman anlamadım....
Onları sana sunarken saf ve temizlerdi...
Yeni yüzün yıkamışken yüzüne sürdüğün yeni havlu gibiydiler yumuşacık ve temiz...
Şimdi hissetmiyorum onları...
Sendede göremiyorum onlardan bir iz...
Görmeyi çok isterdim sende benden parça...
Olmadı...
Kaybettim en sade halimi...
Hükümsüzdür...

Saturday, May 12, 2007

Such a pathetic life!

Gene aynı yoldayım sol viraşı alınca önüme upuzun bir düzlük çıkacak saat 01:00 bu saate ne işim vardı dışarda gene darlanmıştım kendimi sokağa atmıştım biraz sahili dolaştıktan sonra girmiştim bu yola biraz adrenalin iyi gelir diye düşnüyordum eskiden beri bağımlısıydım zaten kendisinin radyoda tam kıvamında mırıntılar yükseliyordu hava 22 derece yol boş sayılır herşey mükemmel koltuğuma iyice yerleşiyorum sanki uzaya gidicek bir asronot gibi kontrollerimi yapıyorum direksyon normal davranıyor fren çalışıyor hafif bir gaz veriyorum arabaya arabada gitmeye istekli fabrikada üzerine "sport" yazılmış ama benim için eylence adrenalin sürat tehlike manasına gelen düğmeye basıyorum daha gaz vermemişken direksyonda gelen tepkiyle dinamiğin değiştiğini hissediyorum... Müzğün değişmesini bekliyorum vitesi otomatikten çıkartıp manuele alıyorumki vitesleri ben atayım.... Müzik bittiğinde start alıyorum sol şeritten aynaya bir göz atıp fırlıyorum solda önümdekiler 120 130 gib ihızlı süratlerde giderken gazı sonuna kadar bazıyorum "pedal to the floor"ivmeleniyor araba direksyonu sabitliyorum 9 çeyrek ... 140 150 ye çıktığımda 4 ten beşe geçiyorum fazla bağırtmam arabayı gerek yok köprüye geldiğimde çoğunu kaybetceğim bu hızın fark etmez bir iki dakkada köpürüyü kat ediyorum etiler çıkışını 140 la geçip maslak çıkışını 160 ile geçiyorum... Hızlanıyorum hızlandıkça daha sını istiyorum direkleri aşıyorum hızlandıkça kafamı azıcık öne eğip daha daha diye zorluyorum makinayı bazen çığlık atıyorum bağıra bağıra nasıl olsa kimse duymaz diye... 7000 devire 225 km ye vardığımda artık makinanın bana vericek daha fazla bir şeyi kalmıyor ama herşey mükkemmel olduğu an orası işte hayatım ellerimin arasında saniyeden daha az bir şekilde o tekeri 20 derece kadar kırarsam herşey biter yapmam gereken onu sabit tutmak herşey basitleşiyor o hızlarda görünütler azalıyor detaylar kayboluyor herşeyin özüne iniyorsun hayatın manası yaşamak oluyor sorunlar kayboluyor bu evrenden kemerburgaz tabelasını gönce çıkıyorum girmem gereken dönüş gazdan çekiyorum ayağımı hız kaybediyorum normal değerlere iniyorum hayat gene komplike olup yavaşlıyor için için bitiriyor beni....

Friday, May 11, 2007

su sıralar sanırım ashık oluorum...bı anda oldu 13 aydır ruhum ashka küsmush bı sekılde yasarken 3 gundur ınanılmaz keyıf doluyum.Sankı bı anda yenıden baglandım hayata.Gozlerımı acar acmaz hemen telefona bakıorum bı msj bı cevapsız varmı dıe:)umarım bu sefer mutlu olurum....
bugun resmıne dokundum ben
optum yıne,yıne...
zaman agır ol henuz erken
demek ıcın gule gule...
ashk sarkısı degıl bu geldı ıcımden
gulumse bır kez benım ıcın eger duyuyorsan....
kashlar catılmısh gozler gulmez oldgnda,
gıtmenın waktı gelmıshtı...
ugruna kawgadan kacmadım yemınle,
kacısım senın kawgandandır...
 

Darkness Of My Mind © 2008. Chaotic Soul :: Converted by Randomness