sevemeden gitti denilsin arkamdan
aşk sofrasının kaşığına bile dokunmadan
herkez yiyip içerken ellerim masanın altında
ağladığım görünmesin diye hızla kalkayım masadan
koşarak
ve koşarken tek cümle aklımda...
annem değil mi ben doymadan uyumayan
dönemliyim masaya ama hiç konuşmadan
kaşlarım çatık bir çocuk gibi durmalıyım sevdalarımın arasında
annem azarlasın beni...
"hadi evladım yüreğini soğutma!"
C.Y.
Monday, June 05, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Çok güzel yazmışsın. Hele sondaki cümle... Harika, tek kelimeyle.
Post a Comment