Monday, September 25, 2006
Serbest Düşüş
Hayatta bir duygudan vazgeçince öbürleri ağır basıyor. Sevgiden vazgeçince nefret kin intikam duyguları kabarıyor. Her şey dengeli... Son bir kaç haftadır çok inişli çıkışlı yaşadım hayatımı ama inişlerimin hepsi bir yere çakılıştı... En sonuncuda oturdum sanki denizde saatlerce yüzdükten sonra kumsalda dinlenmek için oturusunuzya aynen öyle olduğum yere oturdum. Düşündüm... Herşeyi görmezden gelmek bulduğum en kısa ve en gene en kısa ömürlü çözümdü çünkü biliyordum tekrar yaşanıcaktı. Daha kalıcı ve uzun ömürlü bir çözüm bulmalıydım.. Hata nerdeydi.. Hata seçtiğim insanlardamıydı ? Yoksa benim insanlara kendimi tanıtışımdamıydı. Sanırım her ikiside... Ne yapmalı o zaman önce bu insanlardan kurtalalım belki bir kısmı ikinci bir şansı hak ediyor.. Kimin umrunda! Kimse bana ikinci bir şans vermedi.. Bu nisanlardan diyelim kurtulduk peki kendimle olan sorunum ? Onuda zamanla hallederiz önce bu nisanlardan kurtulalım... Kimine gitti bir veda mesajı kimine gitmedi... Bir saate bitirdim herşeyi. Kurulması aylar süren ilişkileri bir saate bitirdim.. Belliydi verilen önem... Kendime gelince şimdilik bir denge var yokluğun dengesi ne sinirliyim ne mutluyum... Yokum boşluktayım rahatım....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment