Yine Başlıyoruz

Karanlık vardı gök yüzünde boğuyordu beni içine bütün aydınlığımı çok önceden yutmuştu sadece yansımam kalmıştı yok edemediği onuda kemiriyordu. Dönüp dolaşıp aynı noktaya getiriyordu beni hiç bir zaman kimseye güvenemeyeceğime. Her defasında gördüğüm zararlar geliyor aklıma bu kadar basitmiydi acaba zarar görmem her türlü badireyi atlatmış ben neden iş gönül işlerine geldiğinde hep zarar görüyordum. Çokmu geniş bir kalbim vardı. Belki hayatı sadece iş aşka gelince umursuyordum. Belki hayat benim için gerçek aşkı aramakla geçicek ve hiç bir zaman aradığımı bulamayacağım. Biliyorum benimde hatalrım oldu belki beni sevebilecek insanları uzaklaştırdım... üç adım attım sonuca doğru üçüde bir birinden uzun sonuç orda gözümün önünde ama uzanamıyorum. Tuzaklar beni geri çekiyor. Tuzaklar herkez heryer tuzak dolu... Unutmaktı ve unutturmaktı intikamım acaba aldım mı? intikamım... Kandırmışlar beni iyi insan olmanın her zaman kazandırdığıyla kötü insan olmayı denedim sonuçları yıkıcı oldu asla ortada bir insan olamadım hep uç noktalarda yaşadım. Ya çok sevdim ya ölümüne nefret ettim ya gerçekten çok iyi davranım yada öldürdüm... Koca bir yalan iyi olmak koca bir yalan kötü olmak sadece kendi evrenimde yaşadıklarım yaptıklarım var başkasının evreninde ben yokum olmadım var olmayacağımda taki öbürleri gibi artık hiç bir zaman bir daha yörüngeme giremeyenceklerini anlayacakları güne kadar...........